Vrijheid en vakantie worden vaak in één adem genoemd, maar wat is dat eigenlijk vrijheid? Waarom zijn we hiernaar op zoek?  Voelen we ons dan als het geen vakantie is zo onvrij? En zijn we echt zo lekker vrij als het vakantie is?

Vrijheid wordt vaak gezien als ‘ik kan doen en laten wat ik wil en wanneer ik het wil’, maar als je dan eens goed gaat kijken hoe dit er uitziet, dan zie je dat die vrijheid toch vaak onbewust nog vasthangt aan de normen en waarden van de maatschappij, aan allerlei regels en een gevoel van veiligheid dat een mens nodig heeft.
 

Vrijheid heeft eigenlijk niets te maken met wat je doet of niet doet, maar met hoe je omgaat met wat er zich aandient in je leven.
Leef je vanuit je denkkap, dan spelen de normen en waarden en regels een rol en pas je je gedrag hierop aan, want anders word je hierop aangekeken, aangesproken of afgerekend. Word je wellicht afgewezen, kom je alleen te staan, tel je niet meer mee….
Vanuit het denken kun je dus nooit een echt vrije keus maken door de emoties die hieraan vasthangen.
 

Het wezen kent deze emoties niet en is niet bezig met vrijheid. Het komt hier om te ervaren en dan maakt het niet uit in welke situatie het zich bevindt.
Het reikt je een keus aan in het moment, die past bij jou en de mogelijkheden en lessen die je hebt. Hierbij spelen regels en normen en waarden geen rol.
Als je deze impulsen, deze keuzes die het wezen je aanreikt durft te volgen, dan ervaar je een ander gevoel van vrijheid, een bevrijding… je staat ´los van de maatschappij´ en blijft alleen trouw aan jezelf.