De ziel

Aspect van het kleine-ik besef

​

Mensen praten gemakkelijk over de ziel, maar de ziel zoals u deze noemt, is een naam vanuit de maan-energie.

Als u zegt: 'Ik heb contact met mijn ziel', dan voelt u het ether-element.

Het ether-element waar wij gebruik van maken om u te bereiken.

Ga er vanuit dat uw denkkap niet weet waar ik het over heb, maar uw denkkap is wel bekend met de naam: ziel, zielencontact, tweelingziel.

En wanneer u geen contact maakt met uw wezen, dus ook geen contact maakt met het kabouterhuis, is de ziel niets anders dan een hoedanigheid van uw trillingenlichaam, uw aura.

 

In deze maatschappij wordt gesproken over de ziel als een lichtje van God, als een kaarsje van God.

Maar wanneer u contact gaat maken met uw wezen houdt uw wezen heel veel werelden in, werelden die onderdeel zijn van de Wereld van de Wijsheid.

U hebt in de loop van al uw levens heel veel ervaringen opgedaan in de kleurtrillingen die u nu tot uw bereik heeft.

En al deze ervaringen zijn onderdeel van uw wezen.

Maar de ziel als onderdeel van de maan-energie kan alleen contact maken met de aarde-elementen, de aardekrachten.

Een ziel is een hoedanigheid van de stoffelijke bewustzijnskrachten van de mens, het trillingenlichaam.

 

Wij maken gebruik van het ether-element om u te bereiken, maar u kunt alleen in uw wezen voelen dat wij aanwezig zijn.

Wanneer een wezen overgaat en weer deel wordt van de zee, neemt hij deze ervaringstrillingen mee.

Dan lijkt het alsof de ziel opstijgt naar de hemel, maar dit trillingenlichaam neemt hij mee als een soort omslagdoek.

En wanneer het wezen op zoek gaat naar een lichaam in een bepaalde trilling, neemt hij zijn eigen trillingen ook weer mee terug.

 

Ik wil even een fabeltje uit de wereld helpen.

Een tweelingziel bestaat niet, het is een vondst vanuit de esoterische lectuur.

Als u het heeft over een tweelingziel dan heeft u het over 'klonen van elkaar' zijn.

En dat bestaat niet.

Een tweelingziel, opgeroepen door de maan-energie, refereert aan - en trilt samen met een verlangen in de mens om met iemand een eenheid te vormen.

En wanneer de mens geen contact maakt met zijn wezen, wil hij deze eenheid ervaren in de stoffelijke wereld.

Maar het diep weggestopte verlangen van zijn wezen zegt: 'Ik wil weer terug naar mijn thuisland. Ik wil terug naar de Wereld van de Wijsheid, waarin ik mij één voel met alles om mij heen. Ik wil weer de druppel zijn van die zee'.

​

***