Een andere kijk op...

Waarheid

Symbolisch beeld: Er is een lichtblauwe oude auto te zien van het model T-Ford. Aan de voorkant van deze auto valt vooral de grille op waar doorheen een bruin gekleurde doek te zien is. Aan beide zijden van de grille zitten de koplampen.

Ik kijk in de achteruitkijkspiegel en zie dat deze kapot is, waardoor mijn gezicht een aantal keren weerkaatst wordt.

Al doorlopend kijk ik naar de wielen en wat opvalt zijn de open spaken.

De motor draait en uit de uitlaat komt zwarte rook.

Zo kom ik bij de stuurkant. De deur staat open en in het deurvak is een stapel stripboeken gepropt.

 

Wanneer wij spreken over een auto, hebben wij het over het vervoermiddel van uw wezen. Het vervoermiddel kunt u dus zien als uw eigen lichaam. En de lichtblauwe kleur zegt iets over het Weten.

Dit Weten, voortkomend uit uw wezen, heeft het wezen in de loop van vele levens door allerlei ervaringen opgedaan. Het betekent dat er een bron van Weten in u is. En dit Weten komt soms even via uw denken, uw emoties, of via uw daden naar buiten, maar wij zien dat dit nog zeer gering is.

U weet veel meer in uw wezen dan u in uw dagelijks leven laat zien. En we willen dit Weten aanwakkeren, waardoor u in uw dagelijks leven daar gemakkelijker bij kunt komen en al zal dit Weten mogelijk niet stroken met de geldende normen van deze maatschappij, u voelt wel in uzelf: dit is mijn waarheid!

​

U zult er ook achter komen, dat waarheden totaal verschillend kunnen zijn.

Eenieder die de drang voelt om verder te komen op zijn pad van bewustzijn horen wij vaak zeggen: 'We zijn toch allemaal op weg naar DE waarheid?'

Maar DE waarheid bestaat in de Wereld van de Wijsheid niet, want ieder wezen heeft zijn eigen waarheid.

De wezens kunnen in hun inhoud niet met elkaar vergeleken worden, want ieder wezen heeft in de loop van zijn stoffelijke levens een eigen spoor gevolgd en zodoende via zijn ervaringen een eigen bewustwordingspad gekozen.

Deze waarheid is dan uniek voor dát wezen en is van een kaliber dat soms totaal niet spoort met de maatschappelijke normen en regels en de maatschappelijke waarheden. Als de mens al verder op zijn pad is, kan hij alleen blijven luisteren naar zijn eigen waarheid, soms tegen de stroom in van de maatschappij, van familie, vrienden, kennissen enzovoort, dus van alle netwerken waar de mens gebruik van maakt.

U kunt zich daarin soms erg alleen voelen, want uw eigen waarheid valt niet te delen met anderen, juist omdat ieder mens uniek is. Ook al spreekt u zich uit naar anderen, zij zullen nooit de essentie kunnen oppakken van uw waarheid. En toch zeggen wij: 'In onze optiek is iedere waarheid goed, alleen moet u nog voor uzelf die overtuiging krijgen'.

Vandaar ook dat wij u de lichtblauwe auto lieten zien, zodat u ziet dat uw lichaam ook het voertuig is van uw eigen waarheid en dat deze trilling van waarheid mag doorstromen in uw lichaam.

 

Het zou fijn zijn als u voor uzelf de vraag stelt of u leeft naar uw eigen waarheidsbeeld, of dat het een waarheid is die u via godsdiensten, via esoterische boeken of via cursussen in de diverse paranormale technieken bent gaan geloven.

Daarom lieten wij het zijvak van de autodeur zien waar allerlei stripboeken ingepropt waren, want de mens die zich via de kanalen die van buiten komen waarheden eigenmaakt, lijkt soms al een andere koers te varen, maar het is nog steeds niet zijn waarheid. Welke waarheid is voor mij echt of wat geloof ik? Komen mijn principes, die tot nu toe mijn leidraad in mijn leven zijn geweest, overeen met wat mijn wezen eigenlijk wil?

 

U merkt dat we het woord geloven gebruiken, want voor veel mensen is het woord geloof iets dat algemeen ingeburgerd is. Maar geloven doet de mens via zijn denkkap, want zijn wezen weet, zijn wezen zal nooit geloven.

Het kan alleen maar via ervaringen leren en weten wat bij hem hoort.

Dus aan het woord geloven hebben wij een hekel, daar doen wij niet aan.

Wij weten dat in deze maatschappij het geloof, de godsdiensten, de regeltjes ingeburgerd zijn, omdat eenieder dit met de paplepel ingegoten heeft gekregen. Het is daarom niet vreemd dat ieder van u het woord geloof gebruikt en dat u leeft vanuit deze aangeleerde zienswijzen.

Wij willen daar onze zienswijze tegenover zetten.

U laten zien dat er niets te geloven valt in de Wereld van de Wijsheid en dat het enig maatgevende voor u is: uw eigen wezenskracht, uw eigen werkkracht met uw eigen waarheid.

Het is niet dat wij nu de revolutie gaan prediken tegen alle stromingen in, maar wij weten wel dat uw wezen deze maatschappij nodig heeft om verder te leren en dat juist de tegenwerkende kracht van al die regeltjes nodig is om uw eigen waarheid te ontdekken.

 

Wij maken een onderscheid tussen het weten, dat bij uw wezen hoort, en het geweten.

Want de mens reageert vaak vanuit het geweten, maar benoemt het als weten.

Het geweten heeft te maken met aangeleerde regels, vooral voortkomend uit godsdienstige dogma's en wanneer de mens hier gebruik van maakt, ontzegt hij zichzelf nieuwe ervaringen.

Het geweten houdt een starheid in, want de mens trekt in zijn denkkap steeds opnieuw laatjes open waarin de beelden terug te vinden zijn van datgene wat al geweest is, aangeleerd is, en geeft zichzelf hierdoor geen kans om zijn beelden bij te stellen. Alles ligt al vast, maar wij zien dat het begrenzingen zijn die een mens zichzelf oplegt in zijn eigen bewustzijnsontwikkeling.

Het weten is een waarheid die een wezen door eigen ervaringen heeft ondervonden. Daarbij staat het open voor nieuwe ervaringen, want het wezen voelt de drang om zich verder te ontwikkelen, daarvoor is het tenslotte weer op deze planeet ingedaald. Maar de mens die zich veilig voelt bij datgene wat zijn denkkap als waarheid ziet, zal zich met hand en tand verzetten tegen nieuwe beelden en inzichten.

 

Wij willen dit aan de hand van een voorbeeld verduidelijken: als we even kijken naar het christendom wordt daar veel geschermd met deugden.

De deugd om de ander te helpen, de deugd om tijd en aandacht te geven aan de ander, de deugd om de ander de ruimte te geven, de deugd om bescheiden te zijn enzovoort.

En dit zijn regeltjes die ieder van u al op jonge leeftijd te horen heeft gekregen, waardoor het voor u een waarheid is geworden. Want wanneer de mens bijvoorbeeld leeft naar hetgeen het geloof hem voorgezegd heeft: 'Ik moet de ander de helpende hand toesteken', en u zou dat een keertje niet doen en kiezen voor uzelf, dan wordt u onrustig. 

Uw wezen houdt niet van deugden, een wezen kan alleen maar totaal zichzelf zijn.

En als de mens luistert naar zijn wezen, dus luistert naar wie hij werkelijk is, kan hij alleen maar totaal zichzelf zijn, hij vraagt zich niets meer af en hij legt geen kleuring meer op zijn eigen gedrag.

Maar een mens die leeft vanuit eerdergenoemde regels denkt: hoe deugdzaam ben ik, hoe bescheiden ben ik, hoe liefdevol ben ik of hoeveel ruimte geef ik aan de ander?

 

Nu vraagt u zich natuurlijk af: word ik dan niet erg egoïstisch?

Dat is waar ook vaak mee geschermd wordt, maar zie dat dit een oordeel is van diegene die geen ruimte krijgt bij u.

U zult uzelf niet egoïstisch noemen, maar de ander kan teleurgesteld zijn en had graag een aai over zijn bol gehad; had graag dat u eventjes bij hem kwam zitten om naar zijn verhaal te luisteren.

En wanneer u zegt: 'Nou, daar heb ik helemaal geen zin in', dan zegt de ander: 'Goh, wat een egoïst is dat'.

Maar deze woorden zult u in de Wereld van de Wijsheid niet tegenkomen, want aandacht hebben voor een ander is meestal niet wat overeenkomt met uw eigen wezen.

Uw wezen heeft er vaak geen zin in om te weten hoe het met de ander is en heeft al genoeg aan zichzelf. En dan is het wel vreemd als men als begroeting begint met: 'Hoe is het met je?'

Wij zien dat deze vraag meestal bedoeld is om een uitnodiging te krijgen om zelf zijn verhaal te kunnen vertellen.

Als u met Magda in gesprek komt, merkt u regelmatig dat zij helemaal niet vraagt hoe het met u is en ook niet zegt: 'Leuk dat u daar mee bezig bent', en dat is de beste manier.

Daardoor bent u eerlijk naar elkaar en die eerlijkheid komt voort vanuit het wezen.

Dus eerlijkheid heeft niets te maken met een emotie, heeft niets te maken met regels.

Het zegt alleen dat het wezen op dat moment iets aangeeft waar de mens naar luistert.

​

Als men regelmatig wordt geconfronteerd met mensen die etiketjes hanteren, kan het betekenen dat het wezen de les op zich genomen heeft om te ontdekken wat werkelijk bij hem past.

En dan heeft u als mens de keus: blijf ik staan voor diegene die ik werkelijk ben, dus die lichtblauwe auto, of leef ik conform de aangeleerde regels.

Een ander voorbeeld: de mens in deze maatschappij wordt via allerlei voorschriften sterk geconfronteerd met gezondheid, met wat is gezond en wat is ongezond.

Ook hierin zien wij dat de mens daar het etiketje van deugdzaamheid opplakt.

Want als een mens rekening houdt met het milieu, lekker veel sport, gezond eet enzovoort, dan voldoet hij aan de normen. Maar als u weet dat ieder mens uniek is, dan hoeven de opgelegde regels totaal niet te passen bij wat uw wezen van u wil. Alleen uw wezen kan aangeven: dit hoort wel of niet bij mij, en u hoeft alleen daar rekening mee te houden.

Zo wordt het leven voor u een stuk gemakkelijker, anders gaat u uw energie versnipperen en houdt u zich bezig met wat de ander van u denkt.

Daar staat het achteruitkijkspiegeltje in het beginverhaaltje voor.

Doch als u alleen uw wezen blijft volgen, dan vraagt u zich dat helemaal niet meer af en maakt het voor u niets meer uit hoe een ander over u denkt. Maar iemand die daar nog zijn pijnplek in heeft, daarin nog zijn eigen lessen moet leren, let er op hoe anderen op hem reageren en past zich aan, omdat hij nog niet overtuigd is van zijn eigen weg.

Een van de regels die de mens geleerd heeft in zijn leven is dat alles wat vanuit de Wereld van de Wijsheid komt, de godsdiensten noemen dat de hemel, daar mag je geen kritiek op hebben.

Daar moet je wel met ontzag naar luisteren, want die hebben de waarheid in pacht en wij mogen dankbaar zijn als wij een stukje genade ontvangen. Maar genade is niets anders dan dat wij u energie geven, uw wezen voeden, en juist deze voeding weet uw wezen op zijn kwaliteit en inhoud te beoordelen. Het wezen zal de energie laten doorstromen naar die plekken in uw lichaam waar mogelijkerwijs pijn aanwezig is, maar deze energie kan ook gaan naar een plek die te maken heeft met psychisch of geestelijk lijden. Hierin ziet u al dat onze energie steeds de weg zoekt waarlangs de mens en het wezen het beste geholpen kunnen worden.

Dus genade kunt u vergelijken met een leeg flesje, meer is het niet.

En iedereen moet dankbaar zijn: nou, dat is het laatste wat wij van u vragen.

Wij willen juist dat u zichzelf respecteert en gaat leven naar wie u werkelijk bent.

En als daarbij hoort dat u het even nodig vindt om een scheldkanonnade tegen ons af te steken, dan accepteren wij dat. Want ieder mens heeft een denkkap en gedachten roepen emoties op, bijvoorbeeld boosheid.

Als de mens zich nog identificeert met zijn lichaam dan is hij die emotie, is hij boos.

Ook wanneer de mens al verder op zijn pad is, is hij nooit gevrijwaard van emoties, maar tegelijkertijd kan hij kijken naar zijn emoties en soms zelfs lol hebben om zijn boosheid.

 

Wij oordelen niet, maar zien de groeistuipen van eenieder.

En zoals iedere ouder weet dat het kind leert met vallen en opstaan, zo zullen wij u ook uw eigen weg laten lopen, waarin wij beschermend toekijken en soms ingrijpen in situaties waar dat nodig is.

Onze zorg gaat uit naar uw wezen en wat het nodig heeft om verder te komen op zijn pad van bewustzijn; wat u als mens nodig heeft, beroert ons minder. U laat uw auto, uw lichaam weer achter, maar uw wezen gaat door in de Wereld van de Wijsheid. En dan is het heerlijk voor uw wezen om te weten dat wij er zijn en dat u niet uw best hoeft te doen en gewoon mag zijn wie u bent.

U heeft geleerd dat u eerst moet biechten of een belijdenis moet afleggen, anders komt u in het vagevuur of de hel.

Weet dat dát bij ons niet bestaat! Ieder van u komt naar ons toe.

Wij zijn geen afgescheiden deel, de Wereld van de Wijsheid is alles en bij ons is er plaats voor ieders eigen waarheid.

​

Er bestaat niet één waarheid, iedere laag van bewustzijn heeft zijn eigen waarheid; ook de ultieme waarheid kent vele kleuringen. Het gaat erom wat een mens aankan en dit is afhankelijk van de graad van bewustzijn waar de mens op dat moment in zit.

Ieder mens kijkt met zijn eigen ervaringen, met zijn eigen achtergrond naar het onderwerp en alles wat wij aanreiken kan de mens bevatten tot de trilling die hij tot zijn beschikking heeft en dat is dan voor hem de ultieme waarheid.

En ook al zou hij van ons horen wat de waarheid is, dan nog kan hij dat niet bevatten.

Zo werkt het, dit is een ontwikkeling.

​

***