Eigenlijk

 

Gebruikt u wel eens van die zinnen

die met 'eigenlijk' beginnen

en halverwege gevolgd worden door een 'maar',

luistert u daar wel eens naar?

 

Legt u wel eens visites af uit goed fatsoen,

terwijl u eigenlijk iets anders zou willen doen?

Of bent u aan het lezen in een prachtig boek

en de deurbel gaat, er komt iemand op bezoek?

Een dilemma dat iedereen wel kent,

wat zegt u dan? 'Het komt niet uit'  of  'Leuk dat je er bent?'

 

Het normen- en waardendenken van de mens,

houdt zich niet bezig met werkelijk verlangen of ware wens.

Het beoefent overlevingstechnieken als kunst:

'wat kan ik maken en wanneer raak ik uit de gunst'.

De denkkap gebruikt hier een gouden weegschaal voor

en geeft aan de innerlijke roep geen enkel gehoor.

 

 Uit angst het overzicht te zullen verliezen,

durft een mens niet voor zijn eigen stemmetje te kiezen.

Maar anderen respecteren innerlijke kracht

en ervaren deze vaak heel anders dan verwacht.

Want in het reageren zonder enige schroom

herkennen ze het Weten: elk is een zelfstandige boom.

 

Misschien gaat het niet altijd zonder onzekerheid en lijden

maar wanneer u de valkuilen van het denken durft te vermijden

en de werking van de mechanismen ziet,

liggen er onverwachte mogelijkheden voor u in het verschiet.

De denkkap hobbelt er altijd achteraan,

ontdekt pas veel later dat er een prachtig nieuw pad is ontstaan.

Want in uw werkelijke Zijn voert de levensstroom u mee

en bent u onderdeel van de Zilveren Zee.