Paranormaal

Aspect van het kleine-ik besef

​

Ieder mens zal merken dat hij door ontwikkeling steeds gemakkelijker zijn trillingenniveau kan verhogen, kan verfijnen, waardoor de geestelijke zintuigen ontwikkeld worden.

Een beeld van de aardbol waar omheen heel veel lagen van energieën aanwezig zijn.

De mens die met paranormale zaken bezig is, heeft de mogelijkheid om contact te leggen met deze lagen van energie, waardoor er contact wordt gemaakt met gedachten, met gevoelens, met ziektebeelden.

Wij, vanuit de Wereld van de Wijsheid, noemen dat de aardse krachten.

Wanneer ik spreek vanuit de Wereld van de Wijsheid, spreek ik vanuit de wezenskrachten.

 

Mensen die pas beginnen in de blauwe trilling zijn op zoek naar paranormale avonden en kunnen ook niets met de lessen die ik geef.

Ze zijn nog niet zover om al contact te kunnen maken met hun eigen wezen.

De mensen die de paranormale wereld voldoende hebben ontdekt, veel gelezen hebben in esoterische lectuur en 'geroken' hebben aan de verschillende mogelijkheden, komen langzamerhand zover in hun ontwikkeling dat ze contact gaan leren maken met de kabouter in zichzelf.

En dan kom ik pas in beeld.

 

De geestelijke zintuigen

Er zijn verschillende mogelijkheden:

Bijvoorbeeld: ieder mens heeft in potentie de mogelijkheid om zijn eigen energie zo te richten op een ziek lichaamsdeel dat daardoor verbetering, heling kan ontstaan.

Of de mens in de blauwe trilling zal soms het idee krijgen dat er achter zijn hoofd, vanuit zijn nek, een stem klinkt.

Het is de helderhorendheid.

De mens kan soms beelden zien die dwars door de beelden van zijn dagbewustzijn gaan. Hij ervaart een dubbele kijk.

Dit betekent de helderziendheid.

 

De geestelijke zintuigen zijn de brug naar de geestelijke wereld toe.

De brug tussen de stof en de geest. Die twee kanten horen bij het leven, het zijn geen aparte grootheden.

De mens die vastzit aan de wortels van zijn mens-zijn kan geen contact maken met de geestelijke zintuigen en hij denkt dat zijn denkkap datgene is wat hij in het leven nodig heeft.

Hij denkt dat hij alle gewaarwordingen van zijn lichaam nodig heeft in het leven en hij houdt zich niet bezig met het opdoen van nieuwe ervaringen.

Wanneer hij een boek leest, denkt hij daarvan iets te kunnen leren, maar ook daarin gebruikt hij alleen maar zijn denkkap.

Wanneer een mens voor het eerst in aanraking komt met de werking van de geestelijke zintuigen ziet hij het als een bepaalde gave, zo wordt het zelfs genoemd.

Als iets dat hij aangereikt heeft gekregen.

Hij gebruikt dan ook vaak het woordje 'mag': 'ik mag dit zien', of 'ik mag dit voelen'.

Maar wanneer een mens voor zichzelf accepteert dat hij deze mogelijkheden heeft, als onderdeel van zijn stoffelijk bewustzijn, gaat hij er ook verantwoordelijk mee om omdat het deel van hem zelf is.

Zolang hij het niet accepteert als deel van zichzelf en ook daar de verantwoording niet voor draagt, blijft hij in de eerste graad van bewustzijn hangen.

Hij kan pas overstappen naar de tweede graad van bewustzijn wanneer hij dit als onderdeel van zijn eigen stoffelijk bewustzijn ziet.

De mens die halverwege de blauwe trilling zit, gaat ervaren dat paranormale avonden eigenlijk leeg voor hem zijn en alleen nog bezocht worden vanuit een sensatiezucht.

'En de groeten doen van tante Mien’ is niet verheffend, want ook deze wezens hebben recht op hun privacy.

 

Paranormaal heeft alleen te maken met het stoffelijk bewustzijn.

Het zegt niets over iemands wezensbewustzijn.

Het zegt niets over iemands bewustzijn in de 'kijk naar zichzelf'.

Heel veel mensen in de blauwe trilling die de werking van de geestelijke zintuigen ervaren, denken dat dàt de Wereld van de Wijsheid is die zij ervaren.

Maar het is een gouden kooi waar ze zich in opsluiten en waarin zij niet verder komen in hun eigen ontwikkeling.

 

De mens in de blauwe trilling heeft vaak het gevoel dat wat hij denkt op te pakken, de waarheid is vanuit de Wereld van de Wijsheid.

Maar de mens die nog niet zover is dat hij een aantal lagen in zichzelf heeft ontwikkeld, kan alleen maar datgene oppakken waar hij aan toe is en dan zal het beeld, dat hij ziet, altijd veel hiaten bevatten.

​

***