Een andere kijk op...

Paranormale wereld

 

Symbolisch beeld: In het beeld verschijnt de leraar in een lang zilveren kleed, daarbij beweegt hij zich voort op rolschaatsen.

Het is een grote gestalte en hij doet heel erg zijn best om in evenwicht te blijven, maar ik zie hem worstelen op die rolschaatsen.

Nu laat hij zich uitrollen, strekt zijn handen uit naar voren en rijdt tegen een lange muur aan.

In deze muur zijn halfronde raampjes te zien die op verschillende plaatsen en op verschillende hoogten in de muur zijn aangebracht. Er zit geen ordening in, want er zijn raampjes die dicht bij elkaar geplaatst zijn, of juist heel ver uit elkaar. Voor sommige ramen staan bloemen, andere raampjes zijn kapot.

De raampjes hebben houten kozijnen, de meesten zijn donkerbruin van kleur, er is één wit kozijn en de rest is van een vuilblauwe kleur.

De muur is slecht gemaakt, de stenen zijn schots en scheef op elkaar gemetseld en een aantal voegen zijn verdwenen.

Daarbij zijn op deze muur ook wit uitgeslagen vochtplekken te zien.

Wat grassprietjes proberen aarzelend onder deze muur uit te groeien.

​

Als u kijkt naar dit beeld viel het op, dat ik me op rolschaatsen voortbewoog.

Op rolschaatsen wil zeggen, dat de mens soms heel snel vooruitgang wil boeken en zo met een sneltreinvaart denkt door zijn lessen heen te komen.

Maar u zag hoe ik aan het worstelen was om overeind te blijven en mijn evenwicht te bewaren.

Het zegt dat, juist door de vaart, de mens in zijn leven de balans kwijt raakt.

Ik kon mijn evenwicht niet meer houden, wilde stoppen en vloog tegen een muur aan.  

Deze muur staat voor de mens die aan het zoeken is.

De halfronde raampjes zeggen iets van de momenten, waarin een mens denkt een doorgang te zien, een lichtpuntje te zien, een aha-erlebnis te ervaren in zijn leven.

Deze raampjes, die op verschillende hoogten zaten, maar ook van verschillende kleurtrillingen waren, laten vooral de mens zien die zoekende is in de paranormale wereld met al zijn technieken, met al zijn mogelijkheden, maar die door de aardse krachten gevoed worden.

Wanneer u verder kijkt naar deze muur, zag u dat deze muur onregelmatig was opgebouwd. Veel voegen waren verdwenen. Het betekent dat het voor de mens allemaal los van elkaar staande situaties zijn en dat er geen geheel, geen lijn in te zien is.

Deze muur geeft ook aan dat de mens zich te pletter loopt en niet verder kan, wanneer hij steeds op zoek is naar allerlei mogelijkheden in deze maatschappij.
Want de wereld van waaruit ik lesgeef komt van binnenuit.

U zit dan op de verticale lijn van denken en u heeft contact met uw eigen natuurkracht.

Wanneer een mens zich met technieken bezighoudt, daarin zoekende is, zit hij alleen maar in de horizontale lijn van denken en is hij gericht op de buitenwereld.

U kunt zich dan ook voorstellen dat wanneer een mens denkt dat hij met zijn ontwikkeling bezig is, maar zich bezighoudt met de verschillende mogelijkheden die deze cultuur, deze maatschappij heeft, hij zich steeds weer stoot aan de muur die hij zelf opwerpt.

Ik wil nog even terug naar de lege voegen, want een mens in de paarse trilling heeft de mogelijkheid om de wereld op verschillende manieren te bekijken en kan daar één geheel van maken.

Het betekent wel dat hij een bepaalde bewustzijnsgraad tot zijn beschikking moet hebben en deze graad kan hij alleen maar bereiken via de vrouwelijke component. 

Maar wanneer een mens alleen bezig is met paranormale zaken, contact maakt met de verschillende mogelijkheden van trillingen, zegt het dat de mens niet de vrouwelijke component aanspreekt, maar contact maakt met de geestelijke zintuigen, via de antennes van zijn denkkap. Want als de mens alleen maar werkt in de blauwe trilling en van daaruit gebruikmaakt van de verschillende trillingen, maar daarin geen samenhang kan vinden, dan raakt hij het contact met de realiteit kwijt.

En de realiteit van de stof is toch voor ieder mens zeer belangrijk.

U bent geneigd om gebruik te maken van de doorkijkjes, de halfronde raampjes. Maar deze raampjes zaten in een muur waarin allemaal vochtplekken te zien waren. En ook deze muur zegt dat u daarin alleen maar de bekende wegen bewandelt.

Dit moet u zien als het bezoeken van paranormalen, het bezoeken van mensen die een andere kijk op de wereld hebben. Maar ondertussen zoekt u wel de mensen op van wie de kijk een beetje overeenkomt met hoe u denkt te weten dat het in elkaar zit.

Dit komt doordat deze mens zijn geestelijke zintuigen in de blauwe trilling ontwikkeld heeft.

Ik zie steeds mensen die met hun 'antennes' op lopen en dan pikken ze iets op van anderen, bijvoorbeeld in het voorbijgaan of in gesprekken. En vooral de mens in de blauwe trilling vindt het heerlijk om dit ook naar buiten kenbaar te maken en hij noemt dat zijn intuïtie, terwijl het alleen maar de werking is van zijn geestelijke zintuigen, van zijn antennes.

Het betekent ook dat dit een kwaliteit is van het lichaam, het zegt niet of iemand contact maakt met zijn eigen wezen. Het zegt alleen dat de mens in de blauwe trilling de mogelijkheid heeft om zijn antennes uit te zetten en daardoor aardse krachten op te pakken.

 

Er zijn verschillende mogelijkheden van de werking van de geestelijke zintuigen:

-        De mens heeft in potentie de mogelijkheid om zijn eigen energie zo te richten op een ziek lichaamsdeel            dat daardoor verbetering, heling kan ontstaan.

-        De mens in de blauwe trilling zal soms het idee krijgen dat er achter zijn hoofd, vanuit zijn nek, een                  stem klinkt. Het is de helderhorendheid.

-        De mens kan soms beelden zien die dwars door de beelden van zijn dagbewustzijn heen komen. Hij                  ervaart een dubbele kijk. Dit is helderziendheid.

 

Wanneer een mens voor het eerst in aanraking komt met de werking van de geestelijke zintuigen, ziet hij dat als een bepaalde gave: het wordt zelfs zo genoemd. Als iets dat hij aangereikt heeft gekregen.

Hij gebruikt dan ook vaak het woordje 'mag': 'Ik mag dit zien', of 'Ik mag dit voelen'.

Maar wanneer een mens voor zichzelf accepteert dat hij deze mogelijkheden heeft, als onderdeel van zijn stoffelijk bewustzijn, gaat hij er verantwoordelijk mee om, omdat het deel is van hemzelf. Zolang hij het niet accepteert als deel van zichzelf, en daar ook de verantwoording niet voor draagt, blijft hij in de eerste graad van bewustzijn hangen.

Hij kan pas overstappen naar de tweede graad van bewustzijn, wanneer hij dit als onderdeel van zijn eigen stoffelijk bewustzijn ziet.

De mens die halverwege de blauwe trilling zit, gaat ervaren dat paranormale avonden eigenlijk leeg voor hem zijn en alleen nog bezocht worden vanuit sensatiezucht.

'En de groeten doen van tante Mien is niet verheffend, want ook deze wezens hebben recht op hun privacy'.

 

De mens in de blauwe trilling heeft vaak het gevoel dat wat hij denkt op te pakken de waarheid is vanuit de Wereld van de Wijsheid. Maar de mens die nog niet zover is dat hij een aantal lagen in zichzelf heeft ontwikkeld, kan alleen maar datgene oppakken waar hij aan toe is, en het beeld dat hij ziet zal altijd veel hiaten bevatten.

Want paranormaliteit heeft alleen te maken met het stoffelijk bewustzijn, gebruikmakend van de planeetkrachten.

Het zegt niets over iemands wezensbewustzijn.

Het zegt niets over iemands bewustzijn in de kijk naar zichzelf.

Heel veel mensen in de blauwe trilling, die de werking van de geestelijke zintuigen ervaren, denken dat dát de Wereld van de Wijsheid is die ze ervaren, maar het is een gouden kooi waar ze zich in opsluiten en waarin zij niet verder komen in hun eigen ontwikkeling.

Die mens vindt het wel erg leuk om te weten hoe het met de ander gaat, hij vraagt zich dat dan ook af en zo stelt hij zich open. Daarbij denkt diegene goed te doen of hulp te kunnen bieden, maar wat hij oppakt is alleen maar iets van emotie en zeker alleen maar iets vanuit de stoffelijke aardekracht, er zit geen diepere betekenis achter.

De mens in de blauwe trilling koketteert graag met wat hij ziet, hoort of voelt en het wordt vaak ongevraagd gedeponeerd bij iemand.

Degene die hiermee koketteert, denkt dat de ander daarop zit te wachten, maar heel veel mensen vinden het helemaal niet leuk als er iets over hen wordt gezegd: het is een inbreuk op iemands privacy.

 

Ik kan me voorstellen, juist omdat u in de blauwe trilling zit, dat het best even een hard gelag is om dit te horen, want u dacht er goed aan te doen. En nu veeg ik dit allemaal op een hoop en die hele hoop veeg ik tegelijkertijd van tafel als zijnde: dit heeft geen waarde voor uzelf, voor uw eigen ontwikkeling.

Want juist de mens die via de antennes iets oppakt, blijft daar ook in stilstaan.

Wanneer hij verder op pad gaat, zal hij merken dat zijn antennes minder fijn gaan werken, omdat hij zich naar binnen keert en overstapt naar paars.

Hij maakt geen gebruik meer van zijn antennes, want dan is hij weer gericht op de buitenwereld.

Maar voor de mens die daar toch een stukje 'ik' uit gehaald heeft, voelt het alsof hij wordt geamputeerd, want hij dacht altijd een functie te hebben in het geheel van deze wereld en nu blijkt deze functie leeg te zijn geweest.

​

***