Emoties

De maatschappij is als een spiegel en laat een mens, via de emoties die hij ervaart in situaties die hij  tegenkomt, zien waar hij nog iets moet leren.

Deze emoties zijn een uitnodiging om hier eens naar te gaan kijken en te ontdekken wat er speelt. Misschien is dat wel anders dan het in eerste instantie lijkt.

​

De leraar vertelt: (samenvatting) 
'Hoe een mens zichzelf ziet, voelt en ervaart, reflecteert hij in de denkkap, maar hij ziet deze gedragingen terug in zijn contacten met andere mensen.

In deze reflectie wordt de mens gekwetst en als een mens nog niet zo bewust is dan zegt hij vaak: ‘Hoe kan dat nou toch, waarom kom ik toch steeds iemand tegen die zo naar tegen mij doet?’
Maar de mens ziet niet dat hij iets van zijn eigen emoties weerspiegeld krijgt in zijn kijken.

U weet dat ieder mens een aura, een uitstraling heeft, waar ook de trillingen van de emoties in verpakt zijn. Maar wanneer de mens kijkt, heeft hij niet in de gaten dat hij door zijn eigen trillingen heen kijkt en dat deze eigen emotietrillingen zijn blik begeleiden. Datgene wat hij ziet bij de ander zegt dus iets van zijn eigen emoties. Zij worden weerspiegeld door de ander.
Als u zich hiervan bewust bent, kunt u dus ook nooit meer een oordeel over de ander geven en zeggen: ‘Die is zus of die is zo.’

Om de eigen reflectie te zien is vaak heel moeilijk, daarom kunt u beter kijken naar:
Waar loop ik tegenaan in contacten met mensen?
Wat doet mij pijn, waar zit mijn kwetsbaarheid?

 

U zult merken dat de emoties waar u last van heeft in contacten met anderen, als een rode draad door uw leven lopen. Ze hebben te maken met de les die u al van jongs af aan in uw rugzak meesjouwt.

Als u zich hiervan bewust wordt, krijgt u een grotere kijk op uw eigen les en op uw eigen overlevingsnatuur.
Voor de volledige tekst klik op reflectie.

 

Impulsen

Leraar: 'De mens herkent emoties, maar een mens herkent bijna niet de impulsen in zichzelf.

Een impuls is een rechtstreekse beweging vanuit zijn natuurkracht.

Impulsen komen voort uit het zilver, het zijn signalen vanuit iemands wezensbewustzijn en vertellen de mens wat bij hem past en wat niet bij hem past.' 

Klik op natuurkracht voor meer uitleg.

De denkkap brengt je vaak op een dwaalspoor. Alle regels die in de denkkap zitten en de ervaringen die je  hiermee hebt opgedaan, maken dat een mens vaak niet naar de impulsen vanuit zijn wezen luistert, maar kiest voor zekerheid en veiligheid.

Maar het wezen is wie je werkelijk bent en het pad dat het wezen wil volgen is vaak een ander dan het denken je aanreikt.

​

Begeleiding 

De leraren hebben de taak om wezens te begeleiden op hun weg naar het volbewustzijn.

Die begeleiding kan heel breed zijn en uit verschillende vormen bestaan, maar een mens moet wel zelf om hulp vragen.

De intentie van de hulpvraag, tot welke God of heilige die ook wordt gericht, wordt ontvangen.

Afhankelijk van de ontwikkelingsfase waar de mens in zit, kan er bijvoorbeeld even een medewerker op zijn pad geplaatst worden om hem verder te helpen.

Iemand die al wat verder onderweg is en contact met zijn wezen kan maken, krijgt soms in een droom aangereikt wat er speelt of ervaart opeens het antwoord in zichzelf. 

 

Ook de bijeenkomsten zijn een vorm van hulp, evenals de boeken, teksten of gedichtjes die soms even wat licht laten schijnen op je pad.

​

***