Een andere kijk op...

Daders en slachtoffers

 

Symbolisch beeld: Het is een genoegen om in een holle weg te zijn. Het pad is begroeid met zacht verend mos en heeft een lichtgroene kleur. In de oplopende zijkanten, die aardebruin getint zijn, steken kleine worteltjes boven de grond uit en halverwege groeien jonge boomscheuten op deze wallen. De aanwezige energie is vol en voelt weldadig aan.

Tegenover mij zie ik de leraar naderbij komen, die rustig op dit pad kuiert. Op zijn rug draagt hij een hark, een schoffel en een egge. De egge is een vierkant raam van ijzer of hout, met op gelijke afstanden pennen en wordt gebruikt om de grond los te maken.

Vanaf zijn linkerschouder valt een band tot op zijn rechterheup, schuin naar beneden. Het middengedeelte fungeert als een buidel of zak.

De leraar stopt zijn hand in de zak neemt hieruit een handvol zaadjes en zaait deze met een weids gebaar uit.

Zijn houding straalt een enorme energie uit.

 

Iedereen kan zich voorstellen, dat wanneer hij op een holle weg loopt, en het zachte lichtgroene mos de geluiden dempt, dit een beschut gevoel geeft. U zag ook dat ik allerlei landbouwwerktuigen op mijn rug droeg.

Waar wij het over gaan hebben is hoe de Wereld van de Wijsheid de aarde voorbereidt en de zaadjes plant van de wezens, die op deze planeet hun lessen te leren hebben.

U zag het eg-raam, dat is een werktuig om de grond mee los te woelen en na het loswoelen, kon ik de zaadjes zaaien. Zo wordt uw wezen steeds voorbereid om juist datgene te ontvangen, wat wij menen dat goed is voor het wezen.

In goede aarde vallen, zoals het in de bijbel genoemd wordt, betekent dat wij de mogelijkheid hebben om u verder te helpen.

​

Als u om zich heen kijkt in de maatschappij, ziet u dat er veel dingen gaande zijn en er zich behoorlijke excessen afspelen met betrekking tot geweldsuitbarstingen en moord en doodslag, en toch zijn wij bezig met het klaarmaken van deze aarde. Als u naar deze excessen kijkt en ziet hoe mensen kunnen reageren op elkaar, naar elkaar en hoe verschillende culturen op elkaar reageren, dus de vormen waarin mensen pijn wordt gedaan, dan kent de fantasie daarin geen grenzen.

​

We hoeven maar even te kijken naar de Tweede Wereldoorlog hoe een bevolkingsgroep werd gemarteld en uitgemoord; hoe daar vreselijk onmenselijk mee werd omgegaan.

En dan kom ik met mijn zak met zaadjes en zeg: 'De Wereld van de Wijsheid werkt hierop in'.

Wij weten ook uit de periode dat dit heeft gespeeld, dat de mens zich vaak heeft afgevraagd: 'Is er eigenlijk wel een God, is er wel een hemel, want wat wij moeten doormaken is een hel'.

En toch kan ik niet anders zeggen: 'God is er, de Wereld van de Wijsheid is er, maar ik zie ook de hand van de mens, het mensenwerk hierin'.

Wij willen ons niet vrijpleiten door te zeggen: 'De goede werken komen van ons en de slechte van de mens'.

Maar wanneer u meer bent ingevoerd in de trillingen van het stoffelijk bewustzijn, wordt het misschien voor u iets duidelijker waarom mensen op een bepaalde manier kunnen reageren op anderen, kunnen martelen, pijnigen, vernederen en moorden. En dan wordt het ook duidelijk dat juist de mens die deze vormen gebruikt tegenover zijn medemens in de oranje trilling zit. Want in de oranje trilling vindt u het nationalisme, het stamverband en de macht:  het is de bron waar die excessen uit ontstaan.

Ik hoef eigenlijk niet terug naar die periode, want zoals het zich nu afspeelt in de maatschappij met zijn vormen van geweld, en of ze nu komen van extreem rechts of vanuit godsdienstige groeperingen, steeds is daar de oranje trilling debet aan. Want de mens in de oranje trilling reflecteert steeds alles aan zichzelf en wanneer hij niet gemarteld is, kan hij zich er geen voorstelling van maken wat dat voor een ander betekent.

Ik pleit de ander daarin niet vrij, maar het vraagt van u dat u dit gedrag gaat begrijpen en van waaruit dit voortkomt. Het betekent niet dat u het moet tolereren als u het in uw omgeving tegenkomt, maar u gaat het wel gemakkelijker begrijpen, als u weet dat dit te maken heeft met de oranje trilling en met de mens die alleen deze trilling tot zijn beschikking heeft.

​

We hebben het nu even over de daders van geweld gehad, nog niet over de slachtoffers.

En of we het nu hebben over oorlogsslachtoffers, over slachtoffers die in een minderheidsgroepering zitten, zelfs in de tegenstanders van voetbalclubs; want daar vindt u dezelfde excessen van de ene groep tegenover de andere: de één is altijd de underdog en bij de ander ligt de macht, die voelt zich sterk.

Juist in deze vormen van geweld ziet u slachtoffers, die globaal in drie groepen zijn te verdelen:

- Er is een groep die niet begrijpt wat hem overkomt en alleen in de chaos, in de verwarring terechtkomt.

- Er is een groep die wel in de gaten heeft wat hem overkomt en doorschiet naar haat tegenover de daders.

En door deze haat klinken zij zich vast aan de daders, want haat is een sterke emotie, een sterke trilling waardoor men de dader steeds opzoekt, ook in andere existenties.

- En er is een groep die van tevoren heeft geweten dat die dit moest meemaken, in verband met een les vanuit de Wereld van de Wijsheid. Deze groep kan daarom ook veel makkelijker accepteren, wat hem overkomt.

 

Wij zien dat de mens heeft geleerd om zijn excuses aan te bieden, want men denkt eerst samen tot een verheffing te moeten komen voor men in de Wereld van de Wijsheid wordt geaccepteerd. Maar het zich losmaken van de ander, is altijd een solistisch gebeuren, want anders zou de mens afhankelijk blijven van de ander of die daar in meegaat.

Het is steeds een leren begrijpen van waaruit de daad voortgekomen is, en dat de dader in de oranje trilling zit. Dus wanneer ik alleen maar dit korte tijdsbestek neem, dan kan ik mij voorstellen dat er boosheid in de mens zit, als hij kijkt naar wat er allemaal gebeurt, maar wanneer hij vanuit een groter perspectief leert kijken, dan zal hij merken dat zijn kijk begripvoller, zachter wordt.

Want geen één tijdsspanne zal zonder oorlog, zonder ziekte, zonder mensen in de oranje trilling zijn: dus de excessen die zich al eeuwenlang afspelen, blijven doorgaan.

Dat verandert niet, ondanks alle goedbedoelde commissies.

Juist omdat er steeds nieuwe aanvoer komt van wezens die in ontwikkeling zijn en onder invloed staan van de maan-energie, want de maanenergie is hier debet aan.

Als iemand via de maanenergie het gevoel heeft: jij bent een zondaar, omdat je niet het juiste geloof aanhangt, kan zich dit ook via de maanenergie manifesteren.

En ieder van u, vooral als de mens zijn geestelijke zintuigen gebruikt, weet dat als een bepaalde groepering op één lijn zit, de groepsenergie zo sterk wordt dat iemand die lid is van die groep bijna niet meer bij machte is om daar vrij van te zijn.

De energie hangt dan op zo'n plek, maar kan ook in een heel land hangen, waar iedereen toch, onbedoeld, in meegaat. Dus hier speelt veel meer dan alleen maar de ene groepering tegen de andere groepering, of de ene regering tegen de andere regering. Want als u kijkt naar oorlogen, dan zou de beste oplossing zijn: zet de machthebbers van die landen in een boksring, dan is het snel afgelopen. Maar de echelons worden gebruikt als kanonnenvoer, ter verheffing van iemands eigen macht. En het ergste is, de mens laat zich daar ook voor gebruiken.

We kunnen wel zeggen: 'Het is de ander, en ik heb het niet geweten, en ik moest..', maar iedereen blijft daarin wel zijn vrije keus houden, ongeacht de consequenties.

Dus er zit meer aan vast dan die rotzakken daar en die goede mensen hier.

​

Wanneer een mens een keus maakt zou u kunnen zeggen dat hij op dat moment contact heeft met zijn natuurkracht, maar veel mensen hebben nog geen contact met hun natuurkracht, dat gebeurt pas vanaf de blauwe trilling.

Doch niemand is opgevoed met de norm dat hij een ander mens om zeep moet helpen.

En dan hebben we het over de normen van de denkkap en in welk land u ook kijkt, geen mens is zonder normen grootgebracht. Toch gaat de mens die ook deze normen in zijn denkkap heeft, ten onder aan de groepsenergie en daarin heeft hij wel de keus om naar zijn normen te kijken.

Er zijn weleens situaties waarin de natuurkracht zegt: 'Het is goed dat er hier op dit moment iemand gedood wordt'.

Dat kan betekenen dat uw natuurkracht weet dat er veel ellende bespaard wordt voor een heleboel mensen en weet de mens, met deze natuurkracht, ook dat hij deze keus moet maken.

​

De esoterische boeken schrijven dat de mensheid zich meer ontwikkelt en bewuster wordt: het is jammer voor u, maar dat is alleen maar een verlangen in de mens. Wij zien al eeuwenlang dat deze planeet een school is, en zoals op alle scholen komen er nieuwe leerlingen bij en gaan de leerlingen die de leerstof doorlopen hebben er af.

Wat wel meer ontwikkeld wordt is de technologie en daar kan intelligentie aan afgemeten worden, maar dat zegt niets over iemands stoffelijk bewustzijn. Er blijft een aanvoer van onderaf, en boven verdwijnen de wezens die volbewust zijn. En dat moet ook, anders zou er stilstand zijn, en u weet: de Wereld van de Wijsheid is steeds in beweging.

​

Als een mens somber kijkt naar de gedragingen van anderen, dan begrijpt hij niet wat er speelt, maar als zijn kijk verandert, zal hij zien dat er nog veel moois op deze planeet aanwezig is, ook tussen mensen.

Dus het vraagt een andere kijk van uzelf, dan alleen te hopen dat de wereld een keer verandert, want dat laatste gebeurt niet. Wanneer u verder bent en een groter overzicht krijgt dan kunt u niet meer met een vingertje wijzen, die is goed of die is niet goed, maar ziet u de verschillende ontwikkelingen in het stoffelijk bewustzijn.

 

Als de mens op het holle pad loopt, kijkt hij naar wortels, naar mogelijkheden, naar zijn eigen taak, want het lichtgroene mos betekent dat de mens contact maakt met zijn taak. De sfeer van de holle weg heeft te maken met de werkzaamheden vanuit de Wereld van de Wijsheid. En ik kan alleen maar zeggen: 'Dat is een mooie wereld'.

​

***