Het lijden

Aspect van het kleine-ik besef

​

Symbool: een cyclaamkleurige bloem.

Deze kleur betekent lijden.

Er is een emotie van alleen-zijn, van gemis en staat voor de hartepijn van de mens.

Het lijden is verbonden met de stof, het heeft te maken met het lichaam.

De mens die zich identificeert met zijn lichaam, lijdt.

Hij maakt dan geen contact met zijn wezen en denkt dat het lichaam de realiteit is.

Beeld van een cirkel, onderverdeeld in kleurvlakken die overeenkomen met de kleuren van de chakra's.

Het stoffelijke bewustzijn. Wanneer de cirkel draait vloeien de kleuren ineen en ontstaat de cyclaamkleur. De cyclaamkleurige bloem heeft dieptewerking, het betekent dat het lijden verdiepend werkt.

De trilling van het lijden maakt het lichaam klaar tot berusting en kracht en vandaar uit tot ontvankelijkheid.

Het lichaam stelt zich door het lijden open en de geestelijke wereld kan er op inwerken.

 

Het lijden ontstaat door gedachten.

Een mens wordt moe van het lijden, voelt zich murw geslagen, waarna de ontvankelijkheid optreedt.

Beeld: een zilveren stroom waar een feniks uit opstijgt.

Het lijden is nodig als poort tussen de Wereld van de Wijsheid en de mens.

De Leraar maakt onderscheid in lijden door gemis aan contact met het eigen wezen en de pijn die mensen lijden via hun emoties, maar er is geen onderscheid tussen het gemis aan de eerste levensbehoeften en het gemis aan de wezensbehoefte.

 

De mens lijdt omdat hij denkt dat hij lijdt.

Een mens die erg veel lijdt, heeft veel fantasie.

Beeld: een boom waar geen bladeren aan groeien.

Het is het ontkleed zijn van denken.

Wanneer de mens voorbij het denken gaat, bestaat er geen lijden meer. Ook het lichamelijk lijden, de lichamelijke pijn wordt hierdoor teruggebracht tot aanvaardbare proporties.

De mens moet weet hebben van het lijden, maar het betekent niet dat hij moet lijden.

​

***