top of page

Het kleine ik-besef

De mantel is het symbool voor het stoffelijk lichaam met het vier x vier-teken.

De auto is het symbool voor het karakter: het is het genetische materiaal en de denkkap.

Het zijn de psychologische uitingen.

De auto is de verbinding tussen de mantel en het stoffelijke bewustzijn.

Het huis staat voor de sfeer, het trillingenlichaam.

Deze drie symbolen samen, dus de mantel, de auto en het huis, noemt de mens zijn 'ik', maar het is het kleine ik-besef dat verbonden is aan het mens-zijn.

De mens zelf noemt dit zijn ego. En wij horen vaak klagen: ik moet dat ego kwijt.

Maar ego is het kleine ik-besef en u kunt dit niet kwijtraken. 

 

Het kleine-ik besef kent vele aspecten.

We lichten enkele toe: paranormaal, empathie, love, lijden en de ziel.                                                                      

Het grote Ik-besef

Het wezen, wie u werkelijk bent, ziet u over het hoofd.

U maakt daar geen contact mee, maar alleen dát is uw werkelijke Ik.

Daarin zit ook het grote Ik-besef, dit is de eigen natuurkracht die in contact staat met de Wereld van de Wijsheid.

Het grote Ik-besef dat heel belangrijk is om uw weg te vervolgen, om nieuwe ervaringen op te doen, dat ziet u helemaal niet, omdat de denkkap een grotere vasthoudendheid vertoont dan hij eigenlijk mag hebben.

Maar zolang u deze existentie beziet als 'ik' veroordeelt u uzelf steeds opnieuw om in te zakken in deze planeet.

Deze planeet kent alleen maar de vorm 'mens' en wanneer u uzelf beziet als mens, zult u steeds opnieuw deze vorm uitkiezen en blijft u hangen in de zwaartekracht van deze planeet.

Maar u bent de baas over uw denkkap, dus u kunt zeggen: 'Mijn denkkap zegt dit nu wel, maar ik zet daar mijn vraagtekens bij, ik luister daar op dit moment even niet naar'  en op dat moment wordt uw kijk groter, ruimer, zowel naar buiten als naar binnen toe.

De trouw

De trouw komt zowel in het kleine ik-besef, als in het grote ik-besef voor.

Trouw: De stoffelijke kijk

Symbool: een vierkant vlak in tweeën gedeeld.

Dit symbool hoort bij de zienswijze vanuit de stoffelijke wereld.

Het linker beeld: een hond.

Het betekent het nestgevoel.

Dit is ook het genetische materiaal dat in het lichaam ligt opgeslagen, corresponderend met de aarde-uitstraling, waardoor de mens weet dat hij bij een groep, bij een bepaalde cultuur hoort. Het IS, het is een ontwikkelingsstadium van plant – dier – mens.

Het rechter beeld: een zeilschip varend op onstuimig water.

Het betekent de weerstand die een mens in zijn leven ondervindt en waar hij angst voor heeft.

De mens gaat op zoek naar bescherming voor zichzelf.

 In de trollennatuur vindt hij bescherming, maar hij ervaart geen veiligheid.                   

Hierin is er een meester en een slaaf.

De slaaf is trouw aan zijn meester en hij past zich aan de meester aan.

Het is het verslaafd-zijn aan het hebben van 'geen eigen wil'.

Deze trouw is troebel, vervuild.

De mens maakt er een emotie van, het is verbonden met de denkkap.

Beeld: een mens die weggekropen is in een konijnenholletje.

Deze mens verstopt zich in de groep en is een verlengstuk van anderen.

Trouw: De geestelijke kijk

De zienswijze vanuit de Wereld van de Wijsheid.

De trouw is geen keus, maar heeft de mogelijkheid tot kiezen.

Het is het voertuig van keuzes maken.

De trouw is de brug tussen het wezen en de denkkap en is verbonden met het zenuwgestel.

Iedere keuze heeft invloed op het zenuwgestel en dus invloed op hoe de mens met zijn lichaam omgaat.

Trouw hoort bij het lichaam en is de geleiding om een wisselwerking tot stand te brengen.

Het is geen emotie, maar de mens maakt er een emotie van.

 

De trouw als brugfunctie.

De twee sporen die over de brug lopen.

De keuze:

Van binnen naar buiten.

Van buiten naar binnen.

 

Trouw: van binnen naar buiten:

Het is van het zuiver-denken naar de denkkap.

Trouw aan zichzelf is licht en heeft de eigen natuur als voedingsbodem.

De impulsen, komend vanuit het wezen via het zuiver-denken, gaan naar de denkkap en de normen en waarden in de denkkap worden aangepast aan het eigen wezen.

De wezens-energie is licht en geeft licht aan de denkkap.

Het is trouw aan uzelf zijn, het is een Zijns-toestand.

 

Trouw: van buiten naar binnen.

Trouw-zijn aan de ander heeft de emotie als voedingsbodem.

De impulsen, komend vanuit het wezen gaan via het zuiver-denken naar de denkkap, maar het wezen wordt onderdrukt en de mens past zich aan de normen aan in de denkkap.

Dat is duister.

De gedachten geven een grijze energie af die neerslaat in het zenuwgestel van het lichaam en hangt ook als een grijze mistlaag om het wezen heen.

De zilveren band

Dit is een aspect van het grote-ik besef.

Wanneer er een zilveren band tussen twee mensen bestaat is dit altijd bedoeld als voortstuwing op de weg naar een voller bewustzijn. Het zijn banden die al eeuwenlang bestaan.

De mens wil intimiteit, wil knusheid met de ander ervaren, maar eigenlijk is de mens op zoek naar een 'soulmate'.

Bij een wezen dat in een lichaam, in een bepaalde situatie zit waarin hij zijn les kan leren, wordt vaak een ander wezen dat in dezelfde ontwikkelingsfase zit, in de omgeving geplaatst.

Dit worden medestudenten en het is bedoeld als voortstuwing in beider persoonlijke ontwikkeling, maar dan gaat het niet om familie.

In de zilveren band zal de gezelligheid ook vaak ontbreken.

Wanneer men nog geen contact heeft met het wezensbewustzijn, het zilver, kan de mens zelfs een hekel aan de ander krijgen en kan hij geprikkeld worden door zijn uitspraken.

Want juist deze mensen wijzen elkaar op de dingen waar men, óf van het pad afgaat of waar men een les in heeft.

Het hoeven geen naaste kennissen, buren of vrienden te zijn, maar soms komt u iemand tegen die opeens een opmerking plaatst die diep bij u binnen kan komen.

De mens die al bewust is, herkent de zilveren trilling daarin, maar vaak gaan mensen weer aan elkaar voorbij.

***

bottom of page